حوزوی کردن اسکار

هر چیز جالبی که در دنیا هست یا از دنیای اسلام وام گرفته شده و یا دنیای اسلام یک بهترش را علم می‌کند. مثلا ساختمان دانشگاه‌های غربی از ساختمان حوزه‌های علمیه اسلامی گرفته شده‌اند و کلاه فارغ التحصیلی هم همان عمامه خودمان‌ است که یک خورده از گردی به چارگوشی زده و تحت‌الحنکش هم منگوله‌دار شده! یا اگر آنها روز مادر دارند یک روز مادر هم در ام‌القرای جهان اسلام (منظور ایران است، لطفا گوگل را به زحمت نیندازید!) درست می‌شود. نقل است که به طریق مشابه قرار است روز ولنتاین اسلامی هم تولید شود. کار تا آنجا بالا گرفته که حتی برای مسابقات انتخاب دختر شایسته هم که از اول تا به آخر مزین است به آبجو و بیکینی و ساق و ران و آواز و سایر چیزهای خوشایند (و طبعا حرام) اخیرا نمونه‌ی اسلامی تولید شده و حتی خبر موثق هست که برگزیدگانش بیش از برگزیدگان مسابقات اصلی هوش از سر مخاطبان برده‌اند!

نامزدان مراسم انتخاب دختر شایسه اسلامی در حال قرائت قرآن بر روی استیج. برای دیدن سایر تصاویر کلیک کنید. (-18/ دیدن سایر تصاویر به افراد بالای 18 سال توصیه نمی‌شود)

 

از این رو بسیار دریغ است که اسکار اسلامی وجود نداشته باشد و نگارنده به حوزه علمیه قم و علمای اعلام پیشنهاد می‌دهد قبل از سایر جهان اسلام دست بکار شوند تا مبادا مثل مواردی چون اعتراض به سلمان رشدی، از قافله عقب بمانند و بعد مجبور شوند برای جبران آن دست به ژانگولرهای خطرناک بزنند.

نگارنده معتقد است در دارالخلافه اسلام (این‌دفعه هم منظور تهران است) همین الان هم مواد خام برای برگزاری یک اسکار مثل همین اسکاری که اخیرا برگزار شد وجود دارد و حتی می‌توان مدعی بود اسکار فعلی از اسکار بعدی مسلمانان کش رفته شده است (چطور ساختمان داشگاه آکسفورد صدها سال قبل از به وجود آمدن مدرسه فیضیه، از آن کپی برداری شود اما این یکی مشمول سفرِ رو به عقب در زمان نشود؟!). مثلا فرض کنید این اسکار اسلامی، که می‌توان نظر به استحباب عربی "عسکار" نامید، همین فردا در قم یا تهران برگزار شود، برگزیدگان این اسکار می‌توانند به‌راحتی از میان روحانیون داخلی انتخاب شوند و حتی لازم نیست مثل سایر برنامه‌های اسلامی که قرار است وحدت و همدلی جهان اسلام را نشان دهد (البته زیر سایه مقام عظمای ولایت امر مسلمین جهان!) ده‌ها میلیارد تومان صرف شود تا تعدادی از گراگیره‌ی (*) جهان اسلام به دارالخلافه بیایند.

برندگان این عسکار می‌توانند به ترتیب زیر باشند که البته برای بومی‌سازی و پرهیز از شباهت به فرهنگ مبتذل غربی، به جای بهترین، بدترین‌ها معرفی می‌شوند:

 

بدترین فیلم:

مشترکا "بیست و چهار سال بردگی" و "دافعه"

 

بدترین فیلمنامه:

محمدتقی مصباح یزدی ("چگونه ولایت مطلقه فقیه را تئوریزه کنیم")

 

بدترین موسیقی متن:

محمود کریمی ("گاو خشمگین")

 

بدترین بازیگر نقش اول مرد:

احمد جنتی ("باشگاه برگزارکنندگان انتخابات")

 

بدترین بازیگر نقش مکمل مرد:

صادق لاریجانی ("حصر خانگی")

 

بدترین بازیگر نقش اول زن:

نداریم/ اصلا زن را چه به نقش اول؟ ارزش زن در نقش مکمل و به این است که یا حامله باشد و یا بچه شیر بدهد.

 

بدترین بازیگر نقش مکمل زن:

فعلا در زایشگاه است

 

بدترین تدوین:

خفتگانِ مجلس خبرگان ("بگذار قانون اساسی تدوین کنیم")

 

بدترین چهره پردازی و جلوه‌های ویژه:

محمد سعیدی ("هنگام تولد یاعلی گفت")

 

تیزر برنده بدترین چهره‌پردازی و جلوه‌های ویژه

 

بدترین فیلم خارجی:

 محسن کدیور ("اسلام رحمانی" / خارج از بخش مسابقه)

 

پانویس:

(*) گراگیره: جمع مکسر گرگوری!