پیدا و پنهان کابینه روحانی

آنچنانکه نزدیکان حسن روحانی اعلام کرده اند وی در حال تلاش است که برای نخستین بار، اسامی کابینه دولت یازدهم را در مراسم روز تحلیفش که به احتمال زیاد عصر روز ۱۳ مرداد در مجلس شورای اسلامی برگزار می شود، اعلام کند. با این حال مسئله مهم تاریخ اعلام این اسامی نیست، بلکه جذاب ترین سوژه برای رسانه ها و افکار عمومی این پرسش است که یاران روحانی چه کسانی هستند؟ گزارش امروز به بازخوانی تازه ترین شنیده ها در این باره باز می گردد.

مردان کلیدی

اسحاق جهانگیری مهم ترین کاندیدای معاون اولی حسن روحانی است. پیش از این نام محمدرضا عارف برای این سمت شنیده می شد ولی این روزها تقریبا نام همه شنیده می شود به جز عارف. مهم ترین پیشنهاد به وی پذیرفتن سمت هایی چون وزارت علوم بوده که نپذیرفته است. 

اسحاق جهانگیری خودش قرار بود کاندیدای نهایی اصلاح طلبان باشد. با ثبت نام هاشمی، رئیس ستاد انتخاباتی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام شد و پس از رد صلاحیت هاشمی، کارش خاتمه یافت و در ستاد روحانی، مسئولیتی رسمی نداشت. 

حسن روحانی قبل از انتخابات اعلام کرده بود که ترجیحش این است که معاون اولش، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی هم باشد. جهانگیری سابقه وزارت در حوزه اقتصاد دارد و در سال های اخیر هم به واسطه انتشار نشریه ای در حوزه اقتصاد، رابطه ای قوی با اقتصاددان ها داشته است. 

وی در میان اصلاح طلبان رابطه نسبتا خوبی با اصولگرایان دارد، ارتباط قوی ای با دفتر علی خامنه ای برقرار کرده و احتمالا می تواند با مجلس اصولگرای نهم هم به خوبی کنار بیاید و حمایت هاشمی و خاتمی را هم همراه خود دارد. به همین جهت، می توان گفت که گزینه ای به دردبخور برای سمت معاون اول رئیس جمهور است. با این حال او شخصیتی بیشتر اجرایی است و با توجه به لزوم هیبت کدخدامنشی معاون اول رئیس جمهور، به نظر می رسد جهانگیری نیازمند دوره های کارآموزی برای باتجربه شدن در این حوزه است. 

دیگر نامی که حضورش تا حدود زیادی قطعی شده است، محمد جواد ظریف به عنوان وزیر امور خارجه است. نماینده سابق ایران در سازمان ملل از جمله دیپلمات های خوش نام ایرانی است که وجهه اصلاح طلبانه قوی اش در عرصه های بین المللی می تواند کمک حال دیپلماسی فروپاشیده جمهوری اسلامی باشد. علاوه بر این، بعید به نظر می رسد که علی خامنه ای که معمولا برای تعیین وزیر امور خارجه حساسیت نشان می دهد، با حضور او مخالفت کرده باشد. 

در دوران حضور ظریف در نیویورک، منتقدان اصولگرا از باند نیویورکی ها به عنوان تعیین کننده جهت گیری های وزارت امور خارجه یاد می کردند. تعبیری که اگرچه منفی بود ولی واقعیتی بود که در ماه های آینده هم شاهد احیای آن خواهیم بود. 

قلب اقتصادی کابینه اما وزارت نفت است. مطرح ترین نام برای این حوزه بیژن نامدار زنگنه است که حداقل در حوزه نفت نیازی به معرفی ندارد. او در دوره جدید مجمع تشخیص مصلحت نظام از این نهاد مشورتی کنار گذاشته شد تا به نوعی عدم رضایت علی خامنه ای از اظهارات و رویه کاری اش اعلام شده باشد. با این حال وزارت نفت، حوزه ای کاملا اقتصادی است و معمولا رهبر جمهوری اسلامی، مخالفت های جدی اش را برای وزارت خانه هایی چون امورخارجه، اطلاعات کشور، دفاع و آموزش و پرورس علنی می کند. 

از سوی دیگر، نام محمدعلی نجفی، عضو شورای سوم شهر تهران که سال گذشته همین ایام مهم ترین گزینه اصلاح طلبان برای ریاست جمهوری بود، به عنوان وزیر آموزش و پرورش شنیده می شود. با این حال همانگونه پیش از این احتمال می رفت او توسط شورای نگهبان برای انتخابات ریاست جمهوری ردصلاحیت شود، این احتمال دارد که مجلس اصولگرا هم نسبت به حضور نجفی واکنش منفی نشان دهد. نجفی علاوه بر سابقه کار کردن در این حوزه، از چهره های محبوب آموزش و پرورش به شمار می رود. 

چهره های تازه 

اما دیگر نام های مشهوری کابینه عبارتند از حمید چیت چیان به عنوان وزیر نیرو، رضا ویسه، وزیر صنعت معدن و تجارت، سید حسن هاشمی، وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی و سید ابوالحسن فیروزآبادی، وزارت ارتباطات. 

حمید چیت چیان از قدیمی های وزارت نیرو است ولی طرح نامش برای حضور در کابینه اندکی عجیب به نظر می رسد. در سوابق او می توان به سوابق امنیتی در سپاه پاسداران یافت و با وزارت اطلاعات هم همکاری های ویژه ای داشته است. او سوابق حضور در سمت قائم مقام وزارت نیرو در دولت احمدی نژاد را نیز دارد. 

در سوابق سید ابوالحسن فیروزآبادی هم می توان چنین سوابقی را یافت. ریاست هیات مدیره شرکت فناوری زعیم که شریک داخلی و در واقع خریدار شرکت چینی هواوی بود و با کمک این شرکت، نصب و راه اندازی تجهیزات ردیابی تلفن همراه برای وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران را بر عهده داشت. 

سید حسن هاشمی اما یکی از مشهورترین چشم پزشکان ایران است. مجموعه ای خصوصی به نام بیمارستان نور که او نقش اصلی در راه اندازی اش را داشته نیز در این حوزه حرف اول را می زند. او سابقه حضور در وزارت بهداشت را دارد. 

رضا ویسه هم مثل خیلی از مدیران جمهوری اسلامی، کارش را از سپاه شروع کرده است، منها او خیلی سریع به واسطه تحصیلاتش در حوزه صنعت راهی این بخش شد و مدیریت در شرکت هایی چون ایران خودرو، ساپکو و سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران و سرانجام معاون وزیر صنایع را تجربه کرده است. این چهار نفر تاکنون سابقه وزارت نداشته و در واقع اگرچه در لایه های میانی، چهره های شناخته شده هستند ولی در سطح عالی جزو نام های تازه دولت روحانی خواهند بود. 

داستان آن ۱۸ نفر

۲۳ تیرماه ۹۲ هنگامی که حسن روحانی به دعوت علی لاریجانی در نشستی دوستانه با نمایندگان مجلس نهم شرکت کرد، ۱۸ نفر او را همراهی کردند. در میان ۸ نامی که امروز برای وزارتخانه ها و سمت های مختلف شنیده شد، تنها نام ۲ نفر آنها به چشم می خورد، اسحاق جهانگیری و محمدجواد ظریف. 

سرنوشت ۱۶ چهره دیگر و همچنین مطرح ترین گزینه های مطرح برای حضور در کابینه روحانی را در روزهای آینده دنبال می کنیم، تا روز تحلیف که به احتمال زیاد شاهد معرفی رسمی وزرای دولت یازدهم خواهیم بود.