تحلیل شرایط فنی سه دروازه‌بان ایران در جام جهانی

وقتی انتخاب شماره 1 سخت می‌شود

از میان سه دروازه‌بانی که نام‌شان در فهرست نهایی ایران برای جام جهانی قرار دارد، کدام یک مقابل نیجریه و آرژانتین و بوسنی، در ترکیب ایران قرار خواهد گرفت؟ بررسی وضعیت این سه دروازه‌بان نشان می‌دهد که کیروش برای انتخاب نهایی کار چندان آسانی ندارد.

رحمان احمدی

هم امیدوارکننده، هم نامطمئن

گلرِ سپاهان، در صعود ایران به جام جهانی نقش مهمی داشت. اما آیا می‌توان در بازی با آرژانتین و بوسنی هم رحمتی 33 ساله را برای ترکیب اصلی انتخاب کرد؟ در فوتبال اروپا یک مثال متداول هست: «برای چارچوب دروازه تیم ملی، گلر را از میان بهترین تیم‌های لیگ انتخاب کنید. گلری که زیاد در لیگ گل نخورده باشد.» رحمان احمدی از تیم سپاهان می‌آید، تیمی که در لیگ برتر 93-92 پس از پرسپولیس، بهترین خط دفاع لیگ را داشت، با 20 گل خورده. یکی از ضعف‌های بزرگ رحمتی در گذر زمان، برایش ایجاد شده؛ نداشتن ثبات در فوتبال باشگاهی است. او فصل 83-82 دروازه‌بان شموشک بود. در تابستان 83 به سایپا رفت و برای چهار فصل در این تیم بازی کرد. بعد به سپاهان رفت و دو فصل عضو این تیم بود. در تابسنان 1389 اما راهی پرسپولیس شد و از آن موقع تا امروز، در پایان هر فصل تیم‌اش را عوض کرده است. احمدی از پرسپولیس به سپاهان، از سپاهان به سایپا و دوباره از سایپا به سپاهان رفته است. احمدی که قدش 184 سانتی‌متر است،  سه بار در مقاطعِ مختلف عضو سپاهان شده است. این تغییرات زیاد، روی ثبات فنی احمدی تاثیر گذاشته است. استیل او در گلری، یادآور هادی طباطبایی است؛ دروازه‌بانی که در موقعیت‌های تک به تک و در شوت‌گیری مهارت مناسبی داشت اما هرگاه استقلال با تیمی مواجه می‌شد که در ارسال از کناره‌ها قوی بود مهاجمان سرزن داشت؛ کادرفنی استقلال از پرویز برومند در چارچوب دروازه استفاده می‌کردند. نکته مثبت در مورد احمدی این است که در جریان سه بازی پایانی ایران در مقدماتی جام جهانی مقابل قطر و لبنان و کره‌جنوبی، به هماهنگی ذهنی و کلامی با مدافعان تیم ملی رسید؛ چیزی که دانیال داوری هنوز از آن بهره‌مند نیست. احمدی در بازی با بوسنی مقابل ادین ژکو و ارسال‌های بلند برای این مهاجم، به طور قطع مشکل خواهد داشت، اما مقابل آرژانتین که کمتر از ارسال‌های بلند استفاده می‌کند، گزینه‌ی بدی نیست. کیروش اما برای 3 بازی در جام جهانی، بعید است از سیستم چرخشی در چارچوب دروازه استفاده کند. او یکی از سه گلرش را برای 270 دقیقه انتخاب خواهد کرد.

دانیال داوری

کمی بیش از 33 درصد

نگاه گذرا به رزومه‌ی داوری نشان می‌دهد که ثبات او بیش از رحمان احمدی بوده است. دانیال در تیم جوانان ماینتس بازی می‌کرد اما در سال 2009 به برانشویگ پیوست و با این تیم به بوندسلیگا صعود کرد. داوری تا همین چند هفته پیش عضو برانشویگ بود اما پس از سقوط این تیم به دسته دوم فوتبال آلمان، با گراس هاپرزِ سوییس قرارداد بست. داوری در فصلی که گذشت، 29 بار در بوندسلیگا در چارچوب دروازه برانشویگ ایستاد. تیمِ او در پایین‌ترین رده جدول بوندسلیگا به کارش پایان داد و 60 گل هم در این بازیها دریافت کرد. برانشویگ اما هفتمین خط دفاع ضعیف لیگ را داشت. در فصل 2014-2013 تیم‌هایی مثل هامبورگ و اشتوتگارت و نورنبرگ، از برانشویگ کمتر گل خوردند. داوری 26 سال دارد و قدش 196 سانتی‌متر است. او روی ارسال از مناطق کناری تسلط بیشتری دارد تا در واکنش به شوت‌های راه دور. گل‌هایی که در بازی دوستانه ایران با گینه خورد، این را نشان می‌دهد. ناتوانی داوری در صحبت با مدافعان تیم ملی به زبان فارسی، نقطه ضعف دیگر داوری است که می‌تواند در جام جهانی برای ما مشکل‌ساز شود. کیروش اما روی بازیهای بزرگی که داوری در مقایسه با حقیقی و احمدی تجربه کرده، حساب می‌کند. داوری در بوندسلیگا مقابل بازیکنانی همچون ریبری و مانزوگیج و لواندوسکی بازی کرده است. این نکته‌ای است که می‌تواند کیروش را متقاعد به استفاده از داوری در ترکیب اصلی کند. داوری همجون احمدی گلر مطمئنی نیست اما برای قرار گرفتن در میان 11 بازیکن اصلی ایران، در رقابت با احمدی و حقیقی، اندکی بیش از 33 درصد شانس دارد.

علیرضا حقیقی

بدن‌اش گرم نیست

گلر 195 سانتی‌متری اسپورتینگ کوویلیا، از سال 2002 تا 2010 در رده‌های مختلف برای تیم‌های ملی پایه بازی کرد. حقیقی از تیم ملی زیر 15 سال، تا تیم ملی زیر 23 سال، با پیراهن ایران به میدان رفته است. او تنها 17 سال داشت که در ترکیب پرسپولیس قرار گرفت، اما هرگز نه در ایران و نه در روسیه و پرتغال، تبدیل به گلر اصلیِ تیمش نشده است. او در پرسپولیس پشت سر مهدی واعظی و حسن رودباریان قرار می‌گرفت و در روبین کازان و اسپورتینگ کوویلیا نیز فیکس نشده است. هرچند بارها حقیقی از سوی کارشناسان و دروازه‌بانان سابق فوتبال ایران همچون عابدزاده، به عنوان پدیده‌یی آینده‌دار ستایش شده؛ اما او در 26 سالگی هنوز تبدیل به یک دروازه‌بان مطمئن نشده است. حقیقی در دروازه‌بانی نقطه ضعف بزرگ ندارد اما مهمترین مشکل او این است که در 4 سال اخیر بازیهای زیادی در سطح باشگاهی انجام نداده و بیشتر در نیمکت‌نشینی ثبات داشته تا در زمین بازی. حقیقی در بازی دوستانه مقابل بلاروس در ترکیب اصلی قرار نگرفت و نمایش چندان بدی نداشت، اما درمجموع او در طول چند فصل گذشته، چندان در کورانِ بازیها قرار نداشته و بدن‌اش برای ایستادن مقابل مسی و ژکو چندان گرم نیست. این چیزی است که می‌تواند روی تصمیم نهایی کیروش برای انتخاب دروازه‌بان اصلیِ ایران تاثیر بگذارد.

.