«سعید پیوندی»، استاد دانشگاه و جامعه‌شناس، در پنل دوم نشست «راهکارهای لازم برای تغییر»، با ارسال یک ویدیو شرکت کرد. به گفته او «چه باید بکنیم؟»، مهم‌ترین پرسش درباره ایران است که حلقه گمشده جنبش‌های اعتراضی ازجمله «زن، زندگی، آزادی» هم هست.
سخنان پیوندی در هفتمین جلسه از سلسله نشست‌های «آسیب‌شناسی گذار» مطرح شد. این نشست به همت «مرکز ایرانی مطالعات سیاسی» در آسیب‌شناسی «جنبش مهسا»، با هدف جمع‌بندی برنامه‌های پیشین و ارائه «راهکارهای لازم برای تغییر» در پاریس در حال برگزاری است. «ایران‌وایر» هم‌زمان با برگزاری این جلسه، متن گفتارهای سخنران‌ها را منتشر می‌کند.
🎥«سعید پیوندی» استاد دانشگاه و جامعه‌شناس در پنل دوم نشست «راهکارهای لازم برای تغییر» با ارسال یک ویدیو شرکت کرد.
— ایران وایر (@iranwire) May 5, 2024
به گفته او «چه باید بکنیم؟» مهم‌ترین پرسش درباره ایران است که حلقه گمشده جنبش‌های اعتراضی از جمله «زن، زندگی، آزادی» هم هست.
سخنان پیوندی در هفتمین جلسه از سلسله… pic.twitter.com/WVuMQD1Gxn
این جامعه‌شناس در صحبت‌های خود گفت: «جامعه ما باوجود مقاومت مدنی قهرمانانه زنان در ایران، دوران افت کنش‌های همگانی را زندگی می‌کند. زمانه‌ای که باید به دوران بازاندیشی و نقد گذشته و تدارک هوشمندانه آینده هم تبدیل شود. مساله این است که چگونه می‌توان در جامعه‌ای که همکاران جامعه‌شناس من در ایران آن را جامعه جنبشی نامیده‌اند، در برابر کنش سراسری جدید غافل‌گیر نشود و اشتباهات و کاستی‌های گذشته بار دیگر تکرار نشوند. این بدان معنا است که آسیب‌شناسی واقع‌بینانه و سنجش‌گرایانه آنچه که جامعه سرخورده و ناراضی ایران در ده سال پیشین گذشته و نوع عملکرد کنشگران مدنی و سیاسی و نهادها، گام نخستین باشد برای شکل دادن به پویش چه باید کرد و چه نباید کرد؟»
پیوندی در نقد جنبش‌های اعتراضی ایران ازجمله جنبش مهسا، دو مساله را برجسته‌تر از دیگر موارد می‌داند: «نبودن یک پروژه جمعی و ملی که افق جدیدی را در برابر جامعه بگذارد و دوم، شکل‌گیری نوعی از لیدرشیپ برای تبدیل جنبش‌ها به جنبش اجتماعی تمام‌عیار. تجربه سه جنبش پیشین از سال ۹۶ نشان می‌دهد که ما در به‌روز کردن حافظه جمعی که از طریق خوانش هوشمندانه گذشته راه آینده را هموار کند و زمینه همبستگی ایجاد کند، اقدام عملی نشده است.»
به گفته این جامعه‌شناس، «کنش‌های اعتراضی و خیابان در یک دهه گذشته و به‌ویژه در دوران اوج جنبش «زن زندگی آزادی»، کار دشوار و سترگ مشروطیت‌زدایی از نظام دینی و تغییر نظم سیاسی در جامعه را به انجام رسانده‌‌اند. شکل‌گیری کنش جدیدی که به انگاره جدید جامعه برای تغییر انجام شود به گفت‌وگویی ملی و سازش همگانی میان نیروها و مبارزه‌ای مسالمت‌آمیز نیاز دارد. پروژه تغییر باید به شکاف‌های موجود، یعنی شکاف‌های جنسیتی و طبقاتی و… توجه کند. بایستی دوگانه‌های ساده شده و فلج‌کننده فضای ایران مانند جمهوری - پادشاهی، اصلاحات - براندازی، داخل - خارج کشور را به بسترسازی برای آینده تبدیل کند.»
پیوندی باور دارد که «چه چالشی برای جمهوری اسلامی می‌تواند بزرگتر از این باشد که نیروهای زنده جامعه ایران قادر باشند با بلوغ سیاسی و دورنگری شرایط یک گفت‌وگو ملی میان خود را فراهم کنند. هیچ استبدادی شاید نتواند پروژه ملی را که قابلیت تبدیل شدن به انگاره جمعی را دارد و امید به تغییر را ایجاد می‌کند سرکوب کند.»
این جامعه‌شناس در ادامه صحبت‌های خود، به لزوم پایبندی و اجرایی شدن اهداف و وعده‌های سیاسی در درون نیروهای فعال اشاره کرد: «ما باید جامعه‌ای را که وعده می‌دهیم از امروز اجرایی کنیم در میان خود و در عمل نشان دهیم که چقدر به دموکراسی، حقوق‌بشر، به رسمیت شناختن اقلیت‌ها و نمونه‌های دیگر باور داریم و چقدر تکثر را می‌پذیریم و توانایی گفت‌وگو با دیگران را داریم.»
سعید پیوندی همچنین در پایان صحبت‌هایش تاکید کرد که همگی بایستی شکست‌ها را بپذیرند: «باید با فروتنی بپذیریم همگی در شکست‌ها و ناکامی‌های گذشته سهم داشته‌ایم. چالش بزرگ و واقعی برای حکومت، برداشتن قدم‌های عملی گفت‌وگوی ملی برای پروژه تغییر و پذیرفتن دیگری است.
همه می‌دانیم که فرصت‌های بسیاری را از دست داده‌ایم و رفتن به سمت گفت‌وگوهای ملی و همگرایی، دشواری‌های خودش را دارد که همه ما کم‌و‌بیش با آن‌ها آشنا هستیم. ضرب‌المثلی فرانسوی می‌گوید دیر انجام شدن بهتر از هرگز انجام نشدن است.»
ایران‌وایر هم‌زمان با برگزاری این نشست، متن و ویدیو سخنرانی شرکت‌کنندگان را منتشر خواهد کرد.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
با ایران‌وایر همکاری کنید
ویدیوها و مطالب خود را برای ما بفرستید
ثبت نظر