close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
ورزش

ایران؛ تیمی که برای خودش هم غافلگیرکننده است

۲۰ خرداد ۱۳۹۳
هومن مرادی
خواندن در ۴ دقیقه
ایران؛ تیمی که برای خودش هم غافلگیرکننده است
ایران؛ تیمی که برای خودش هم غافلگیرکننده است

چزاره پراندلی پس از بازی دوستانه با ایرلند تصمیم گرفت نام جوزپه روسی را از فهرست نهاییِ ایتالیا خط بزند. مارکو وراتی چنان در بازی های دوستانه‌ی ایتالیا درخشیده که پراندلی به فکر استفاده همزمان از وراتی و پیرلو افتاده است. روی هاجسون پس از دو بازی دوستانه‌ پرفشار انگلیس مقابل پرو، به این فکر افتاد که رونی را از مرکز خط حمله دور کند. رونی چند روز بعد در بازی دوستانه با اکوادور در سمت چپ خط میانی بازی کرد و یک گل هم زد. اسکولاری برای انتخاب چهارضلعی خط حمله برزیل، چند ترکیب متفاوت را آزمایش کرده و نمایش مناسب «فرِد» مهاجم برزیل، اسکولاری را به این نتیجه رسانده که می‌تواند جام جهانی را با استفاده از یک مهاجم کلاسیک در ترکیب تیم‌اش آغاز کند.

ایران از آنجا که تیم‌اش چند کلاس پایین‌تر از ایتالیا و انگلیس و برزیل است و تجربه‌‌ی حضورش در جام‌های جهانی هم زیاد نبوده؛ انجام بازی های پرفشار برایش ضروری‌تر از قدرت‌های سنتی است. تیم ایران اما درحالی به زودی به مصاف نیجریه خواهد رفت که بازی های دوستانه‌ی مناسب و پرفشاری انجام نداده است. مروری کوتاه بر پروسه آماده‌سازی تیم‌های 1998 و 2006 ایران نشان می‌دهد که تیم کیروش به دلیل نداشتن بازی های دوستانه پرفشار، موفق به آزاد کردن بخش مهمی از پتانسیل خود نشده است.

بلاژ در آستانه توپ خوردن

ایران؛ تیمی که برای خودش هم غافلگیرکننده است

پس از صعودِ دراماتیک به جام جهانی، ایران در تورنمنت چهارجانبه‌ی هنگ‌کنگ، به مصاف نیجریه و شیلی رفت. در اسفندماه در فرانسه با نانت و مون‌پلیه بازی کرد، بعد در فروردین 1377 در تهران و در جام ال-جی، با مجارستان و جاماییکا بازی کرد(جاماییکا در گروه 8 جام جهانی 1998 با آرژانتین و ژاپن و کرواسی همگروه بود.) تیم ملی سپس در ایتالیا مقابل رم و اینتر قرار گرفت و هرچند خوردن 7 گل از رُم منجر به اخراج ایویچ شد؛ اما تیم ایران از دلِ این بازی های دوستانه، به حدی از توانایی و آمادگی رسید که در استانه‌ی جام جهانی وقتی کرواسی در بازی دوستانه با دو گل ایران را شکست داد، بلاژویچ سرمربی کرواسی در مصاحبه‌یی گفت: «اگر یوگسلاوی بتواند این ایران را ببرد، من یک توپ فوتبال را می‌خورم.» در بازی های دوستانه‌ی ایران بود که پرویز برومند خودش را به عنوان گلر سوم، به کادرفنی تحمیل کرد. ضعفِ ایران در خط دفاع هم در این بازیها مشخص شد تا جواد زرینچه و نادر محمدخانی به ترکیب اصلی راه پیدا کنند. در فیکس شدن میناوند هم مصدومیت شاهرودی نقش داشت، اما خودِ میناوند نیز در بازی های دوستانه بود که نشان داد همچون جام ملت های 1996 توان فیکس بازی کردن برای تیم ملی را دارد.

آندو خودش را به برانکو تحمیل کرد

ایران؛ تیمی که برای خودش هم غافلگیرکننده است

برانکو ایووانکوویچ می‌خواست با اسکلتِ  تیمِ جام ملت های 2004 در آلمان 2006 هم حاضر شود، اما بازی های دوستانه‌ی ایران فرصت مناسبی بود برای چند بازیکن مثلِ آندرانیک تیموریان و مهرزاد معدنچی که خود را به کادرفنی تیم ملی تحمیل کنند. ایران پیش از جام جهانی 2006 با کره جنوبی، کاستاریکا، توگو، کرواسی و بوسنی بازی دوستانه انجام داد. از نامِ حریفانِ ایران می‌توان فهمید که آماده‌سازی ایرانِ 2006 به خوبی شرایط ایران 1998 نبوده است. ایران 2006 اما یک تیم پخته و پرستاره بود؛ تیمی که در پاییز 2004 با آلمان در ورزشگاه آزادی بازی کرده بود و نمایش خوبی مقابل این تیم داشت. برانکو که با ایران در جام ملتهای 2004 آسیا درخشیده بود؛ در بازی های دوستانه پیش از جام جهانی، متوجه شد که تیموریان باید در ترکیب اصلی قرار بگیرد. معدنچی هم در بازیهای دوستانه، پیشرفت‌اش را نشان داد و در جام جهانی مقابل پرتغال فیکس بازی کرد.

کیروش و چند علامت سوال بزرگ

ایران؛ تیمی که برای خودش هم غافلگیرکننده است

ایران 2014 تیمی است که چند مهره‌ اصلی‌اش تجربه بازی با تیم‌های بزرگ اروپایی را ندارند. ایران از روزی که با گل قوچان‌نژاد در سئول، جواز حضور در برزیل را کسب کرد، تا امروز با گینه و بلاروس و مونته‌نگرو و آنگولا و ترینیداد-و-توباگو بازی دوستانه انجام داده است. از آنجا که فشار بازی های تدارکاتیِ ایران بالا نبود، هیچ بازیکنی نتوانسته توانِ تطبیق پذیری در شرایط پرفشار را بروز بدهد. برای مثال گلرهای ایران در بازیهای دوستانه اخیر ضعیف کار نکرده‌اند اما بازی ها پرفشار نبوده که بتوان عملکردشان را برای فیکس شدن مقابل بوسنی و ارژانتین کافی دانست. ایران در حالی به دیدار نیجریه می‌رود که متاثر از شرایط ویژه دوران آماده‌سازی، همچنان سوالاتِ زیادی درباره‌ی ترکیب اصلی این تیم مطرح است. ایران مقابل ترینیداد، علیرضا حقیقی را در چارچوب دروازه داشت و خیلی‌ها این را نشانه‌ی فیکس بازی کردن حقیقی مقابل نیجریه می‌دانند. خسرو حیدری و حاج‌صفی هم در این بازی فیکس بودند. هنوز اما نمی‌توان به قطعیت از انتخاب این سه نفر برای ترکیب اصلی حرف زد. ایران یکی از تیم‌های عجیبِ این دوره است؛ تیمی که هم برای خودش غافلگیرکننده است و هم برای حریفان‌اش.

 

اگر علاقه‌مند هستید تا قدری بیشتر در مورد جام جهانی امسال بدانید می توانید سری به این لینک‌ها بزنید:

میروسلاو بلاژویچ :ایران می‌‌تواند هر تیمی را شکست دهد

مولتی مدیای تیم ملی ایران در برزیل ۲۰۱۴

 رقبای ایران را بشناسیم: نیجریایی ها، جدی و با روحیه

آمارها از شکست تیم‌ ایران می گویند

ثبت نظر

بلاگ

هتل تک ستاره٬ یادداشت های روزانه زندان (بخش سوم )

۲۰ خرداد ۱۳۹۳
عیسی سحرخیز
خواندن در ۹ دقیقه
هتل تک ستاره٬ یادداشت های روزانه زندان (بخش سوم )