close button
آیا می‌خواهید به نسخه سبک ایران‌وایر بروید؟
به نظر می‌رسد برای بارگذاری محتوای این صفحه مشکل دارید. برای رفع آن به نسخه سبک ایران‌وایر بروید.
بلاگ

چگونه می‌شود داعش را مهار کرد؟

۱۹ تیر ۱۳۹۳
در بلاگستان
خواندن در ۷ دقیقه
چگونه می‌شود داعش را مهار کرد؟

پیشروی‌های نظامی داعش در خاک عراق که به تصرف شهرهایی از جمله موصل و تکریت انجامید، این سؤال را به وجود می‌آورد که چگونه می‎شود داعش را مهار کرد.  آنچه در زیر می‎خوانید نظر اهالی بلاگستان درباره چگونگی مهار داعش است.

*          *          *

سیاوش آقاجانی با توجه به تعارض اعتقادی گروه  داعش نه تنها با شیعیان بلکه حتی با اهل تسنن، نقش علمای اهل سنت در کنترل داعش را بااهمیت می‌بیند: این مسئله که داعش و گروه های تکفیری قارچ وار تعدادشان را از کشورهای مختلف تکثیر می کنند و علی رغم شکست های پی درپی در سوریه و عراق و تلفات سنگین بازهم می توانند از کشورهای مختلف آسیایی، آفریقایی و حتی اروپایی جذب نیرو کنند، مسئله ای غیرقابل اغماض به نظر می رسد. اعتقادات گروه هایی مانند داعش نه تنها با اعتقادات شیعه در تعارض است، بلکه به صورت غیرقابل اغماضی با اعتقادات اهل تسنن نیز تناقض دارد، به نحوی که هم بزرگان اهل تسنن و هم سران داعش نسبت به یکدیگر اعلام موضع و حتی برائت و حتی جهاد کرده اند.

با توجه به شدت تناقضات اعتقادی اهل تشیع و داعش و گروه های تکفیری، تشیع رسماً دشمن اول این گروه بشمار می روند و احتمال جذب شیعه به این گروه ها وجود ندارد و با این حساب این اهل تسنن هستند که با توجه به تعارضات کمتری که با اعتقادات این گروه دارند در خطر جذب توسط ایشان قرار دارند و این مسئله اهمیت ورود علما و بزرگان اهل سنت را برای جلوگیری از یارگیری از میان برادران اهل سنت اثبات می کند.

 

در همین زمینه، تقی دژاکام می‎گوید: موقعیت پیش آمده بیشتر از آنچه، هراس انگیز باشد به نظر می‌رسد فرصت ساز خوبی برای ترمیم برخی مشکلات است. پای کار آمدن و فتوا دادن علمای اهل سنت عراق، همراهی بسیاری از پیشمرگان کرد در دفاع مقابل داعشی‌های وابسته و برخی همراهیها در میان شیعیانی که در مواردی با هم اختلافات زیاد داشتند، اتفاقاً امیدوار کننده است و می‌توان از این همراهیها و همبستگیها برای پیشبرد اتحاد واقعی در عراق اسلامی در حال و آینده بهره بیشتری برد و دشمن را از همین ناحیه، به انفعال جدی و عملی کشاند و شکست را سریعتر از آنچه پیش بینی می‌شود به آنان چشاند.

دژاکام ادامه می‎دهد: در همین زمینه به نظر می‌رسد کوبیدن بر طبل اختلافات بین شیعیان و بزرگان آن، آفت و سم بزرگی است. در زمانه‌ای که تأکید فراوان عقلا و علما و بخصوص ولی امر مسلمین جهان بر اتحاد شیعه و سنی است، دمیدن بر آتش دشمن افروخته تفرقه بین شیعه و شیعه،‌ آن هم در این شرایط و آن هم با این شدت، بیشتر به حماقت شبیه است تا حماسه!  همراه شدن مقتدا صدر و کمک به مقابله، بیانیه دادن برخی از آقایان طیف شیرازی و ... حتی اگر در حد حرف و بیانیه هم که باشد، خوب و حتی عالی است و نباید در چنین شرایطی نقارها و اختلافاتی که شاید بسیاری از آنها برحق هم باشد را احیا و تشدید کرد.

 

اما به نظر جمیله کدیور:، ساده‎انگاری است که پیدایش گروه داعش را صرفاً به اختلاف شیعه و سنی تقلیل دهیم و درمان را در مصالحه و رفع اختلاف این دو گروه بدانیم: در این که جنگ روانی و بزرگ نمایی عملیات انجام شده و ایجاد جو رعب و هراس در بین مردم و نیروهای مردمی یکی از پایه های اساسی پیشرفت داعش است، تردیدی نیست. ولی در این هم تردید نیست که بخش هایی از ارتش عراق و نیروهای بعثی در پیشروی داعش دخیل بوده است. مگر می شود چنین پیشرفتی بدون برنامه ریزی همه جانبه و حمایت خارجی کشورهای مرتجع منطقه و نیروهای بعثی از مدتها قبل باشد؟  مهم آنست که اتفاقات عراق را به دعوای سنی-شیعه تقلیل ندهیم که این ساده انگارانه ترین شکل تحلیل یک حادثه تلخ است که کل منطقه را تهدید می کند. اتفاقی که خطر آن در سوریه جدی گرفته نشد و امروز به عراق رسیده است.

 

درباره اهمیت کنترل جنگ روانی داعش، تقی دژاکام می‎گوید: همان طور که برخی دوستان عزیزم یادآور شده‌اند، داعشی‌ها حضور بسیار فعالی در جبهه جنگ روانی و جنگ مجازی دارند در حالی که فاصله برادران عراقی ما با آنان  در این زمینه، زیاد است. در نتیجه اخبار و تبلیغات و جنگ روانی آنان گسترش و بازتاب بسیار بیشتری دارد و در مقابل موفقیتهای بسیار زیاد مردم شیعه و سنی، نمی‌تواند انعکاس حداقلی داشته باشد. همین امر موجب تضعیف روحیه این عزیزان می‌شود و در این زمینه، ما با بزرگنمایی پیروزیهای عمدتاً تبلیغاتی دشمن و بی خبری از موفقیتهای عمدتاً‌ واقعی دوستان عراقی، مقصریم! در این زمینه، عمل به توصیه پست زیر، پیشنهاد می‌شود: https://plus.google.com/112119807567930221651/posts/RAY9xq1okvP

 

مهار بحران عراق، به نظر داود احمدزاده، مستلزم مصالحه رقبای سیاسی داخلی در عراق، و مفاهمه بین‎المللی بین آمریکا، ایران، و سایر کشورهای منتطقه است: عدم اطمينان بازيگران اصلي دخيل در بحران عراق به يكديگر و رقابت هاي سازمان يافته براي امتيازگيري بيشتر از هم در كنار لج بازيهاي سياسي گروههاي مختلف داخلي براي ايجاد سازكار جديد حكومتي براي برون رفت از مشكل عامل تشديد اوضاع امنيتي است . درست است كه دولت نوري المالكي درك درستي از تحولات داخلي و منافع رقباي سياسي خود نداشته برخي از اقدامات وي حتي با نارضايتي گروههاي شيعي روبرو شده بود.

با اين وجود، به رغم نا آرامي هاي سياسي و تداوم بحران داخلي ائتلاف دولت قانون به رهبري نوري المالكي در يك رقابت دمكراتيك توانسته اكثريت آراي بدست بياورد بنابراين راه حل كاهش تنش هاي فزاينده سياسي نه در حذف وي از قدرت و ناديده گرفتن راي مردم بلكه بازگشت به رويه صلح و سازش از طريق گفتگوهاي سياسي است. بي ترديد در صورت عزم رهبران سياسي براي تقسيم قدرت بر اساس ميزان راي و مقبوليت مردمي امكان بازسازي روحيه ملي براي مهار خطر بزرگ داعش در كشور دو چندان خواهدشد .

 

عربستان در مهار داعش می‎تواند نقش مهمی بازی کند.  برخلاف عده‎ای که معتقدند عربستان خود آتش‌بیار معرکه است، رسول جعفریان:، می‎گوید که دولت و طیف وسیعی از روشنفکران این کشور علاقه‎ای به داعش ندارند: طی سالهایی که با فرهنگ مکتوب سعودی آشنایی دارم، و همزمان با توجه به تجربه ای که در سفرهای عمره و حج داشته ام این را می دانم که ... جریان جهادی همچنان ضد سعودی است، هرچند گاه و بیگاه و در مواقع لزوم، بسا دولت سعودی از آن برای حفظ منافعش در جهان عرب و جز آن استفاده می کند.... دولت (و همراهش بسیاری از روشنفکران این کشور و نیروهای اداری)، صرف نظر از آن که به الزامات یک دولت در صحنه بین الملل واقف است، طرفدار جریان های افراطی نیست، هرچند به دلیل نفوذ شدید آنها در سعودی، به اجبار در مواقع مختلف با آنها همراهی دارد. علائق میان ملک عبدالله با برخی از جریان های شیعی در قطیف مانند شیخ حسن صفار تأییدی بر این مسأله است.

... دست کم جریان اصلی حاکم در دولت سعودی، رابطه ای با داعش و گروه های مربوطه ندارد، و این امکان هست و باید در این زمینه، مشورت هایی با دولت یاد شده از طریق دولت ایران صورت گیرد. روشن است که اگر جدال صرفا شیعه وسنی شود، دولت سعودی به دلایل زیادی در کنار ایران نخواهد بود، اما اگر جریان تکفیری و اعتدال و اصلاح باشد، و در عین حال، روی منافع مشترک در کشورهای منطقه بحث شود، حتی امکان این هست که بدون حضور امریکا، مسائل فیما بین با نمایندگان ملت های حاضر در منطقه حل و فصل گردد.

 

بامدادی، برخلاف کسانی که توصیه می‎کنند ایران به معرکه عراق وارد نشود (از جمله محمد نوری‎زاد)، معتقد است ایران نباید به هیچ وجهی اجازه دهد دولتی متخاصم با آن در عراق شکل بگیرد: به نظر من در استراتژی کلان ایران باید یک بند مهم «همیشه» حضور داشته باشد: «ایران نباید اجازه دهد تهدید یا جنگ دیگری از ناحیه‌ی عراق به ایران تحمیل شود».

هر دولتی که این استراتژی را نادیده بگیرد به جامعه‌ی ایران خیانت کرده است. این ربطی به این موضوع ندارد که در ایران حکومت شاهنشاهی داشته باشیم یا لیبرال دموکراسی یا آن‌چه امروز داریم. هر حکومتی که در ایران حاکم باشد «باید» این نکته‌ را در نظر داشته باشد که ایران از نظر ژئوپولیتیک از ناحیه‌ی مرزهایش با عراق آسیب‌پذیر است. ... اما این استراتژی را با تاکتیک‌های زیر می‌توان حاصل کرد:

تاکتیک اصلی یک: ایران باید با دولت‌هایی که در عراق شکل می‌گیرند رابطه‌ی دوستانه داشته باشد و پیوندهای سیاسی-اقتصادی-فرهنگی خود با این کشور را تقویت کند.

تاکتیک اصلی دو: ایران باید هر آن‌چه در توان دارد انجام دهد تا دولت‌های متخاصم با ایران در عراق شکل نگیرند.

ثبت نظر

ویدیو روز

فیلم یک کودک آزاری وجواب مسئولان

۱۹ تیر ۱۳۹۳
خواندن در ۲ دقیقه
فیلم یک کودک آزاری وجواب مسئولان