راستش دیگر هیج کس جیمزدین و مریلین مونرو نمی شود

این عکس دو تن از قهرمانان دوران نوجوانی من‌اند. آن روزها موضوع الگوهای ذهنی نوجوانان با امروز کمی متفاوت‌تر بود.

قهرمانان زمان نوجوانی ما با جاستین بیبر و مارتین گریکس امروزی فاصله زیادی داشتند.  آن‌ها یک‌جور دیگری اصل بودند. به مدد نور و دوربین و صدا و سرمایه و فلان شرکت و کمپانی عظیم فیلم‌سازی بالا کشانده نمی‌شدند. بلکه خودشان هم چیزهایی برای برکشیدن داشتند.

من عاشق جیمز بایرن دین  افسانه‌ای بودم قهرمان شورش  بی‌دلیل  با قد یک متر و 70 سانتی و آن نگاه دلربایش که نشریات آن دوره با شرح اتفاقات زندگی‌اش می‌گفتند نمی‌شود تفاوت چندانی بین نقش او در شورش بی‌دلیل و شرق بهشت وزندگی واقعی‌اش قائل شد.مجله‌های قدیمی سپیده و سیاه و نگین را ورق می‌زدم و با دیدن عکس‌های جیمز دین غرق لذت غریبی می‌شدم.

جیمز دینی که یکی از مهره‌های سیستم سرمایه‌داری بود اما راستش جنس مهره‌های آن روزها هم با مهره‌های امروز فرق می‌کرد. جیمز دین مثل مهره‌های امروزی نبود. لااقل هویت داشت. جیمزدینی که با کارگردان‌ها مشاجره می‌کرد، صحنه را به هم می‌ریخت، عاشق سرعت بود و به خاطر اولین فیلمش نامزد اسکار شد و تنها در سه فیلم قابل‌توجه بازی کرد که دوتای از آن‌ها هم پس از مرگش به نمایش درآمدند. او که سمبل مارلون براندو و بسیاری جوانانه‌ای بعد از خودش شد و گروه ایگلز برایش خواند و هزاران هزار مدل از ژاکت درشت‌بافت قلاب‌دوزی شده‌ای که در شورش بی‌دلیل به تن داشت ، روانه بازار  تشنه دوستدارانش شد و عکس‌ها و تابلوهایش ، لباس‌هایش و خلاصه  همه‌چیزش تبدیل به برندی برای جوانان تشنه عصیانگر آن روزها  شد.  

یکی دیگر هم بود. مرلین مونرو . یا به همان  نورما جین مورتنسیون  ،  -بازیگر، مانکن، خواننده‌ای -که تنها 36 سال زندگی کرد و هنوز هم هیچ‌کس نمی‌داند که به مدد رابطه عاشقانه‌اش با کندی خودکشانده شد؟ خودکشی کرد؟ یا به مرگ طبیعی مرد؟ دخترکی که در یتیم‌خانه بزرگ شد و تا سن نوجوانی تحت سرپرستی  یازده خانواده مختلف قرار گرفت و در16  سالگی ناچار شد برای تأمین هزینه خوردوخوراکش به  ازدواج تن دهد، چیزی نگذشت که به خاطر تصویر درخشانش در «خارش هفت‌ساله» و استقبال پرشور بینندگان و  شیفتگی عوامل سر صحنه فیلم، موردحسادت  همسر دومش قرار گرفت به شکلی که همسر مبارک، جودی ماجیو-ستاره مشهور بیس‌بال آن زمان- نتوانست از بروز  غیرت و حسادتش در برابر چشم هزاران تماشاچی مشتاق جلوگیری کند و دست‌آخر هم شیفتگی  پرشور طرفدارانش به قیمت زندگی‌اش تمام شد..

 سال‌های سال  از آن روزهای درخشندگی ستارگانی چون جیمز و مرلین در آسمان هنر و همچنین ذهن ما می‌گذرد. چرخ ماشین افسانه‌ای هالیوود و تجارت ستارگان افسانه‌ای روزبه‌روز به مکر تازه‌ای می‌گردد و میلیون‌ها دلار صرف این مسیر می‌شود که بازهم جیمز یا مرلینی از آن دست، بازتولید  شود که پرده را و دل‌ها را به آتش بکشد . لیست بلند بالایی از این قهرمانان یک‌شبه به دست هالیوود مکار نوشته‌شده  که نمی‌شود . نه! نمی‌شود.

راستش دیگر هیچ‌کس جیمز دین و مرلین مونرو نمی‌شود.