حیرانی روستای حیران از کی آغاز شد؟

علیرضا باغانی، شهروند خبرنگار، اردبیل 

روستای حیران در گردنه حیران که چند روزی است به واسطه خبرهای زمین خواری تعدادی از مسوولان و نماینده های مجلس به سوژه خبری تبدیل شده مدتهاست از یک روستای آرام و کوچک به روستایی ویلایی و پر رفت و آمد تبدیل شده است. به همین دلیل چند روز پیش که مثل همیشه از این مسیر عبور می کردم عکسهایی از روستا و گردنه حیران گرفتم تا شما هم ببیند که این روستا حالا با ورود زمین خواران به چه شکلی در آمده است.

همه کسانی که مثل من هر ماه چند بار از مسیر گردنه حیران و برای رفتن از آستارا در استان گیلان به اردبیل و یا برعکس تردد می کنند می دانند که در سالهای گذشته چقدر قیافه این روستای کوچک عوض شده است. هم ساکنانش عوض شده اند و هم قیافه خانه هایش. در سالهای گذشته حیران هم مثل خیلی روستاهای دیگر روستایی کوچک بود با مردمی روستا نشین.

جمعیت رسمی این روستا در حقیقت ۷۰ خانوار و در حدود ۳۰۰ نفر است اما با باز شدن پای زمین خوارها و ویلاسازان جمعیت این روستا هم تغییر زیادی کرد به شکلی که در فصلهای بهار و تابستان جمعیت آن به بیشتر از ۲ هزار نفر هم می رسد.

جمعیت که بیشتر انها افراد بسیار پولدار اهل اردبیل، آستارا و حتی برخی شهرهای استان آذربایجان شرقی است. دکترها، مهندسها، کارخانه دارها و بقیه سرمایه داران این شهرها گردنه حیران را با عنوان منطقه ییلاقی خود انتخاب کردند و به یکباره همه به اینجا آمدند. قیمت زمین ها زیاد شد و ساخت و ساز و تصرف زمین های کشاورزی و قطع کردن درختان جنگلی هم رونق زیادی گرفت.

نکته جالب دیگری که شاید خیلی ها ندانند این است که این روستای کوچک و زیبا که در فاصله ۳۰ کلیومتری آستارا قرار دارد و شامل سه روستای حیران سفلی، حیران وسطی و حیران علیا می شود این است که این روستا در فاصله بسیاری نزدیک مرزی با کشور جمهوری آذربایجان قرار دارد.

در حقیقت مرز دو کشور از دره ای در پشت این روستا و رودخانه آستارا می گذرد که در آن سوی این رودخانه می توان جنگلهای پرپشت و انبوه و همچنین مرزبانی های کشور همسایه شمالی را دید. به همین دلیل همیشه در این روستا می توان نیروهای مرزبانی را هم دید.

تا چند سال پیش تعداد ویلاهای افراد مرفه در حیران بسیار کم بود اما نقطه شروع جلب شدن توجهات به روستای حیران از سالهای اخر دهه هشتاد شروع شد. از زمانی که سازمان میراث فرهنگی دولت احمدی نژاد در زمان ریاست مشایی در فاصله حدودا ۱۰ کیلومتری شمال این روستا اقدام به ساخت مجموعه گردشگری حیران کرد.

در قالب این پروژه یک تله کابین با عنوان تله کابین حیران - فندق لو و همچنین پیست کارتینگ سورتمه و ... احداث شد.

این تله کابین تیر ماه سال ۹۰ با عنوان بزرگ‌ترين تله كابين كشور در مساحتی به وسعت ۱۰ هکتار به طول مسير ‌‌هزار و ۵۰۰ متر و اعتباري بالغ بر ۱۲ ميليارد تومان توسط فردی به نام احمد رستمی ساخته و افتتاح شد. مسير تله كابين حيران از جاده آستارا به اردبيل در منطقه حيران آغاز شده و وارد جنگل فندقلو مي‌شود که در ابتدا، انتها و مسير اين تله كابين امكانات رفاهي، ماننده کافی شاپ و رستوران ايجاد شده است. این تله كابين داراي ۳۰ كابين شش نفره معمولي و سه كابين ويژه VIP است.

همچنین در همان سال ها در قسمتی از خود روستای حیران نیز ساخت یک مجتمع اقامتی بین المللی با عنوان مجتمع اقامتی پارلا شامل یک هتل چهار ستاره با نام پارلا، رستوران با برند رستوران های زنجیره ای خاقان، کافی شاپ، رستوران روباز با چشم اندازی از گردنه کلید زده شد.

پروژه هتل هم در زمستان سال ۹۳ با ۳۰ اتاق با ظرفیت روزانه یکصد نفر طبق گفته مسوولان سازمان میراث فرهنگی با  صرف هزینه ۴۰ میلیارد ریالی که ۹ میلیارد ریال آن تسهیلات بانکی بود ساخته و مورد بهره برداری قرار گرفت. این مجتمع در زمینی به مساحت ۱۳۰۰ مترمربع در هفت طبقه احداث شده که علاوه بر رستوران با ظرفیت ۲۰۰ نفر، کافی شاپ با ظرفیت ۸۰ نفر و رستوران روباز سنتی با ظرفیت ۱۸۰ نفر نیز دارد.

در زمان بهره برداری از این پروژه علاوه بر استاندار گیلان و معاونین آن، نماینده آستارا در مجلس شورای اسلامی هم حضور داشت. هزینه یک شب اقامت دراین هتل برای یک اتاق دو تخته با صبحانه ۲۸۵ هزار تومان است.

همزمان با ساخت این پروژه ها در روستای حیران ساخت و ساز ویلاهای شخصی هم در قسمت های مختلف این روستا افزایش چشمگیری پیدا کرد و بسیاری از روستاییان زمین های خود را به افراد متمولی که به سمت حیران سرازیر شده بودند فروختند.

در روزهای اول قیمت هایی که برای هر متر مربع زمین در این محل پرداخت می شد بسیار اندک بود - در حدود هر متر ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان - اما به مرور در دو سه سال گذشته قیمت ها در این روستا به شدت افزایش پیدا کرد و تا بیست برابر قیمت گذشته هم رسیده است.