بازی اعدام کودک 7 ساله را در خنج به کام مرگ برد

استان وایر، ترمه ایرانی- بازیگوشی و کنجکاوی کودکانه ناشی از موج به وجود آمده دراعدام‌های اخیر، کودکی معصوم را به کام مرگ کشاند.

به گزارش سایت محلی خنج، روز جمعه 17 آبان ماه از «فیشور» گزارش شده است که کودکی 7 ساله به نام محمد(مروان) آشوبی، در حادثه ای اتفاقی و تلخ به کام مرگ کشیده شد.

این گزارش می‌افزاید، در پی اعدام‌های اخیر دو فیشوری در زندان «عادل آباد» شیراز، حس کنجکاوی این طفل معصوم در این مورد و بازی های کودکانه، او را بر آن داشت تا مراسم اعدام را بازی کند که سبب از دست دادن جانش شد.

این کودک معصوم با استفاده از طنابی که در گوشه حیاط خانه برای خشکاندن رخت آویزان بود با قرار دادن ماشین اسباب بازی در زیر پایش، از طناب آویزان شد و در پی حرکت ماشین اسباب بازی در زیر پایش، دچار خفگی شد و جان خود را از دست داد.

شهریور ماه امسال نیز رسانه ها از مرگ «مهران یوسفی»، کودک هشت ساله‌ای خبر دادند که در مرز بین خیال و واقعیت، نقشه «بازی اعدام» را می کشید. او چند روز پیش از آن در روستای کوچک‌شان شاهد اعدام یک نفر بود و مهران و چند تن از هم بازی‌هایش می خواستند صحنه اعدام را بازی کنند که منجر به مرگ مهران در شهرستان جوانرود کرمانشاه شد. وب سایت خبری کردپا در توضیح بیش‌تر این خبر نوشته بود: «چند کودک اهل روستای "کلاش لولم" به هنگام تاب‌بازی در حالی که خواسته اند صحنه اعدام "رئوف مصطفایی" یک شهروند این شهر را به عنوان بازی تکرار کنند، کودک هشت ساله ای به نام مهران که فرزند ابراهیم یوسفی است جان خود را از دست می‌دهد.»
انجمن حمایت از حقوق کودکان در مقاله‌ای که همان زمان در سایت خود منتشرکرد به نقل از «لیلی ارشد»، مددکار اجتماعی هشدار داد که دیدن خشونت چه به شکل بی واسطه آن مانند اعدام در ملاء عام و چه از طریق رسانه های جمعی، تاثیر بسیار منفی بر ذهن کودکان دارد و مرگ مهران هشت ساله، نمونه تکرار خشونت در جامعه است.
در این مقاله تاکید شده بود که در پی هر اعدامی که در ملا عام انجام می شود، هزارن نفر از اهالی شهر و روستاهای دور و نزدیک برای تماشای صحنه اعدام جمع می شوند این در حالی است که ذهن کودک برتر از هر دوربین فیلم برداری یا گوشی موبایل، لحظه های بروز خشونت عریان نمایش اعدام را بی صدا و خاموش در خود ثبت می کند. تماشای این فیلم و پایان پر درد و رنج و طعم تلخ و گزنده مرگ، چیزی نیست که از ذهن کودک تماشاچی رخت بربندد و به دور دست برود.
تاثیرات مخرب مشاهده خشونت نهفته در اعدام در ملاء عام بر سلامت روانی افراد جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان بارها و بارها از سوی روان‌شناسان و جامعه شناسان مورد تاکید قرار گرفته است. «شیوا دولت آبادی»، رییس هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان گفته است:« کودکان بین واقعیت و خیال زندگی می کنند و مرز میان آن ها را به کندی می توانند تشخیص بدهند و در مراحلی این دو را کاملا با یکدیگر اشتباه می گیرند بنابراین زمانی که کودکان ناخواسته با صحنه‌های خشونت بار روبه‌رو می‌شوند، دنیای لطیف و آمیخته با واقعیت و خیال آن‌ها خدشه‌دار می‌شود.»
نهم آبان ماه سال 87، آیت‌الله هاشمی شاهرودی، رییس وقت قوه قضاییه در پی فشارهای داخلی و بین‌المللی، بخش‌نامه‌ای در ممنوعیت اجرای احکام اعدام به شکل علنی صادر کرد.

به گزارش سایت حقوق ایران به نقل از ایسنا، براساس این بخش‌نامه، انتشار عکس و تصاویر مربوط به اعدام در رسانه‌ها ممنوع و دادستان‌های عمومی و انقلاب هر حوزه قضایی مأمور نظارت بر حسن اجرای مفاد آن شدند.

سخن‌گوی قوه قضاییه در همان زمان با اعلام این خبر گفته بود:« مجازات اعدام که بر اساس قوانین کشور مربوط به جرایم بسیار محدودی است، نباید به نحوی اجرا و اطلاع‌رسانی شود که جامعه به ویژه جوانان و نوجوانان را دچار تنش روانی سازد.»

این در حالی است که اعدام در ملاء عام هم‌چنان ادامه دارد، تصاویر آن در دسترس است و تنش روانی ناشی از دیدن این گونه صحنه‌ها در میان همگان و به ویژه کودکان، حوادث ناگواری را هم دامن زده‌اند اما برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی هنوز آن را مایه عبرت جامعه می‌پندارند.

برخی نمایندگان موافق اعدام در ملاء عام بهمن ماه سال گذشته به ایسنا گفته بودند «مردم اشتباه می کنند که فرزندان خود را برای دیدن این صحنه ها می برند. چون بچه ها نباید صحنه های خشن را ببینند اما برای بزرگترها باید تماشا کنند که درس عبرتی برایشان می شود.» و «البته این نوع اعدام ها آسیب جدی به کشور وارد نمی کند و ...کسانی که توان دیدن این صحنه ها را ندارند، بهتر است برای دیدن این صحنه ها به خیابان نروند.»