بدن انسان و حيوانات شباهت‌های فراوانی دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به استخوان‌های بدن اشاره کرد. اما يک گزارش تازه علمی
پژوهشگران دانشگاه پزشکی وين در يک مطالعه جديد نشان داده‌اند که انسان و لاک‌پشت 310 ميليون سال پيش از يک جد مشترک منشعب شده‌اند و نشانه‌های اشتراک اجدادی آن‌ها وجود پروتئين‌های مشابهی‌ست که در پوست اين دو موجود زنده وجود دارد. پروتئين‌های مورد اشاره بخشی از مهمترين پروتئين‌های پوستی هستند که در مجموعه‌ای به نام "ترکيب تمايز پوستی" يا EDC قرار دارند.
به دليل اشتراک تکاملی لاک‌پشت‌ها با خزندگان معنای اشتراک پروتئينی پوست انسان و لاک‌پشت اين است که انسان با خزندگان نيز جد مشترک دارد. به اين ترتيب ابتدا مسير تکاملی انسان از لاک‌پشت جدا شده و در حدود 60 ميليون سال بعد لاک‌پشت‌ها نيز از خزندگان جدا شده‌اند. بخش بالايی لاک لاک‌پشت‌ها از جنس پوست بدن است که به آن کراتين می‌گويند و سلول‌های آن بتدريج ضخیم و شاخی می‌شود. مشابه همين بافت در حالت نيمه ضخيم را می‌توان در پوست خزندگان و پوست پای پرندگان، و در حالت ضخيم می‌توان در نوک پرندگان و شاخ حيوانات ديد.
پژوهشگران در گزارش خود می‌گويند 100 ژن مشترکی که در خزانه ژنی انسان و لاک‌پشت وجود دارد با تنظيم توليد پروتئين‌های ترکيب تمايز پوستی در لاک‌پشت به توليد لاک کمک کرده‌اند و در انسان باعث تقويت پوست شده‌اند بطوری که در دوران تکامل گونه انسان امروزی، پوست بدن این گونه در مقابل نفوذ ميکروب‌ها و عوامل حساسيت‌زا مقاوم باقی مانده است. در انسان ژن‌های مشترک با لاک‌پشت بر روی کروموزوم شماره 1 قرار گرفته‌اند و از جمله تولیدات آن‌ها پروتئين‌های متصل به کلسيم است.
يکی از اختلال‌های کروموزومی مرتبط با پروتئين‌های مشترک با لاک‌پشت در انسان "صدفک" يا Psoriasis است که بعنوان بيماری خودايمنی شناخته می‌شود
پژوهشگران برای تهيه توالی ژن‌های ترکيب تمايز پوستی از گونه‌ای لاک‌پشت به نام لاک‌پشت نقشدار (Chrysemys picta bellii) که در کنار آبگيرهای کم عمق آب شيرين زندگی می‌کند استفاده کرده‌اند. در مقايسه با 56 کروموزوم (23 جفت) موجود در انسان، لاک‌پشت نقشدار 50 کروموزوم دارد. بر اساس گزارش پژوهشگران اتريشی ژن‌های تنظيم کننده پروتئين‌های پوستی لاک‌پشت باعث تمايز لايه فوقانی پوست از لايه زيرين آن می‌شود و اين تغيير زمينه ضخيم شدن پوست فوقانی لاک را فراهم کرده است. ژن‌های مشابه در انسان نيز باعث ايجاد همين تغيير در پوست می‌شوند و در نتيجه بطور تکاملی زمينه‌ساز تبديل لايه بالايی پوست انسان به سد حرارتی و ميکروبی شده‌اند.
نکته قابل توجه در شباهت پوستی لاک‌پشت و انسان وجود پروتئينی به نام لوريسين (Loricrin) است که بطور عمومی در بخش‌هايی از پوست بدن که لايه‌های متعدد حاوی سلول‌های مرده دارند يافت می‌شود. همين خاصيت سلولی در لايه‌های حاوی لوريسين است که منجر به توليد لاک مقاوم لاک‌پشت می‌شود و به پوست انسان خاصيت مقاومت نسبت به حرارت و نفوذ میکروب می‌بخشد.
مطالعه جديد نشان می‌دهد شرايط محيطی زمينه لازم برای تکامل موجودات زنده و تمايز آن‌ها از يکديگر را فراهم کرده است اما آنچه ميان موجودات زنده مشترک مانده زمينه‌های ژنتيکی تکامل است. بنابراين عليرغم تفاوت ظاهری موجودات زنده با يکديگر اشتراکات ژنتيکی آن‌ها نشاندهنده خاستگاه مشترکی‌ست که با يکديگر دارند.
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر