پدرام قائمى، شهروند خبرنگار
حالا که جلوی همه مفاسد اقتصادی گرفته شده و تمام دست‌های دراز به سوی خزانه‌های نفتی قطع شده‌اند، حکومت رسیده است به فوتبال. به جایی که می‌گویند لبریز است از زد و بندهای مافیایی و اختلاس‌های میلیاردی. «میلیارد‌ها» البته در این جا فقط به تومان است و به دلار. نه از دکل‌های نفتی خبری هست و نه از حساب و کتاب‌های نفتی. اما وقتی مجلس بخواهد اذهان یک جامعه را از روی «سعید مرتضوی»، «بابک زنجانی» و «محمدرضا رحیمی» بردارد و پرت کند به سویی دیگر، چه چیزی بهتر از فوتبال؟ فوتبال اگر فقط یک کارایی داشته باشد، در همین روزها است؛ روزهایی که باید ذهن مردم را با آن درگیر کرد.
اولین گام جدی برای برخورد با ریشه‌های فرهنگی و اقتصادی در فوتبال از زمستان سال ۸۷ برداشته شد. اما این که چرا همه چیز خیلی زود متوقف شد را «غلامحسین محسنی اژه‌ای» این گونه توضیح می دهد: «سال ۸۸ ما مشکلات بزرگ تری از فوتبال در کشور داشتیم.»
این مشکلات بزرگ‌تر به معنی و مفهوم رها کردن بخشی از دلالان و مختومه ماندن همان پرونده معروف۱۱۰ نفر (که شناسایی ۱۱۰ دلال، روزنامه نگار، مربی و مدیر متخلف در فوتبال بود) انجامید. اما انگار حالا مجلس شورای اسلامی در ایران سعی می‌کند پرونده تازه ای را باز کند؛ پرونده‌ای به نام فساد در فدراسیون فوتبال، نه فساد در فوتبال.
اول بار در خردادماه امسال بود که کمیسیون اصل ۹۰ با این ادعا که «علی کفاشیان»، رییس فدراسیون فوتبال ایران ۱۸۸ سفر خارج از کشور داشته، رییس را به تخلفات مالی محکوم کرد. کفاشیان که عادت به لبخند زدن در قبال تمامی نقد‌ها دارد، آن روزها در کمپ تیم‌های ملی، پاسپورت خود را مقابل دوربین شبکه خبر گرفت و گفت: «اگر طی دو سال اخیر بیش از ۴۰ سفر در این پاسپورت دیدید، هر ادعایی را از کمیسیون اصل ۹۰ قبول می‌کنم.»
واکنش صریح کفاشیان در خردادماه در قبال ادعای نمایندگان مجلس که رییس کنونی و نیز دبیر کل پیشین فدراسیون فوتبال (محمدمهدی نبی) را محکوم به استفاده از بودجه دولتی برای سفرهای برون مرزی کرده بودند، سکوت نمایندگان مجلس را به همراه داشت.
یک بهانه برای شکسته شدن این سکوت دو ماهه کافی بود؛ وقتی گفت‌و‌گوی ویژه خبری در روزهایی که می‌توانست اگر دغدغه ورزش را دارد، به ناکامی‌های «پرسپولیس» به دلیل دخالت‌های مکرر وزارت ورزش و مجلس اشاره کند یا اگر «دلواپس» ورزش است، به سراغ وضعیت کشتی فرنگی و اجلاس سرنوشت ساز شهریورماه فدراسیون جهانی والیبال(که می‌تواند حکم به لغو میزبانی‌های ایران در رقابت‌های جهانی والیبال بدهد) برود، سراغ مفاسد فوتبالی رفت.
پنج شنبه ۲۹ مردادماه در بخش گفت‌و‌گوی خبری «شبکه دو»، وقتی علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال و «محمد دادگان»، رییس پیشین این فدراسیون در مناظره‌ای نسبتا بی‌خاصیت روبه روی هم نشستند تا دادگان از پاکدامنی خود سخن بگوید و کفاشیان از بی‌اطلاعی از مفاسد فوتبال، «محمد علی پورمختار»، سخن گوی کمیسیون اصل 90 با حضور روی خط تلفنی «برنامه 90» بار دیگر بحث مفاسد فوتبال را به صورت زنده و شفاهی برای مردم باز کرد و گفت: «گزارشات مستندی از تبانی بین مدیران، بازیکنان و داوران وجود دارد که این موضوع به کرات اتفاق افتاده است.»
سخن گوی کمیسیون اصل 90 البته دوباره به تعداد سفرهای رییس فدراسیون فوتبال به خارج ازکشور اشاره کرد. او تعداد سفرهای علی کفاشیان را ابتدا طی دو سال ۱۸۸ سفر خواند که وقتی با واکنش رییس فدراسیون روبه رو شد، این تعداد را از سال ۸۵ اعلام کرد. بعد وقتی علی کفاشیان مدعی شد که از سال۸۵ دقیقا نصف این تعداد سفر خارج از کشور داشته، روی خط زنده تلویزیونی گفت: «ما این مساله را از مراجع ذی ربط استعلام گرفته‌ایم.»
ادعایی که کفاشیان این گونه جوابش را داد: «شما هر مُهر رفت و هر مُهر برگشت را یک بار سفر حساب کرده‌اید.»
نکته جالب در مورد ادعای محمدعلی پورمختار را می‌توان در این نکته دید که آیا تمامی مفاسد فوتبال ایران در سفرهای یک رییس و یک دبیرکل معزول خلاصه می‌شود؟ فوتبالی که باشگاه‌هایش یا از بودجه وزارت ورزش ارتزاق می‌کنند یا از کارخانه های صنعتی و خودروسازی و یا از نفت کشور، آیا مشکلی جز تعداد سفرهای رییس خود ندارد؟ تعداد سفرهای رییس فدراسیون فوتبال شاید در قبال هزینه‌هایی که باشگاه‌های صنعتی و دولتی در طول هر فصل روی دست کشور می‌گذارند، قابل قیاس با کل بودجه فدراسیون فوتبال هم نباشد.
اما سخن گوی کمیسیون اصل 90 در قبال تمام تخلفات فدراسیون فوتبال چنین واکنشی نشان می‌دهد: «مباحث مالی از جمله مواردی است که در پرونده وجود دارد. مباحث مالی در فدراسیون و باشگاه‌ها، قراردادهای منعقد شده، نحوه انعقاد قرارداد‌ها و چنین مسایلی از جمله سرفصل‌های گزارش است. بعضا مواردی وجود داشته که بازیکنی به یک باشگاه بزرگ معرفی شده و یا با مبلغی به یک باشگاه دیگر رفته است؛ در حالی که این بازیکن از توانایی لازم برخوردار نبوده و با قیمت بالایی خرید و فروش شده است.»
سوال کلیدی را علی کفاشیان از محمدعلی پورمختار می‌پرسد، وقتی به او می‌گوید: «چرا تا امروز هیچ نامه رسمی از سوی مجلس یا قوه قضاییه و یا هیچ نهاد رسمی کشور به فدراسیون فوتبال در مورد مفاسد فوتبالی نرسیده است؟»
رییس فدراسیون فوتبال ادعا می‌کند که طی سال‌های ریاست خود بر فدراسیون فوتبال، بار‌ها از قوه قضاییه خواسته است تا مدارک، مستندات و شواهد خود را در مورد مفاسد فوتبالی به فدراسیون ارایه کند اما هرگز تا امروز هیچ مدرکی به دست او نرسیده است. محمد علی پورمختار البته مدعی می‌شود که تمامی این مدارک به هیات رییسه مجلس ارایه شده است.
سوال این جا است که مگر هیات رییسه مجلس محفل مناسبی برای رسیدگی به مفاسد فوتبال است؟
اما برخلاف سخن گوی کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی که سعی داشت صرفا با اشاره به تعداد سفرهای رییس فدراسیون فوتبال، نشانه‌هایی از وجود فساد مالی را در فوتبال ایران نشان دهد، محمد دادگان، رییس پیشین فدراسیون فوتبال با یک جمله، جامعه فوتبال را متاثر کرد. او مدعی شد که داور محروم شده‌ای که به تازگی از سوی کمیته داوران به فوتبال برگردانده شده (محسن قهرمانی)، در گفت‌و‌گویی خصوصی با او گفته که فدراسیون در یک بازی رسمی لیگ بر‌تر از او خواسته بود تا نتیجه بازی را به سود یک تیم تغییر دهد.
دقایقی بعد از این ادعای محمد دادگان بود که «صادق درودگر»، مدیرعامل پیشین باشگاه «استیل آذین» و البته دوست و همراه همیشگی محمد دادگان در جمعی دوستان رسانه‌ای خود مدعی شد که این اتفاق در بازی میان تیم‌های استیل آذین و استقلال افتاده بود؛ در بازی معروف دو بر دو مساوی که البته بحث‌هایی هم در مورد داوری مورد دار «محسن قهرمانی» در آن بازی مطرح شد. اما این که آیا محمد دادگان این مساله را با هماهنگی دوستان خود برای ادامه آن در رسانه‌ها به وجود آورد یا نه، می‌توان تردید داشت.
وجود فساد در فوتبال، محرز‌تر از وجود آفتاب است در آسمان شهریورماه تهران. اما آن چه مسلم است، کمیسیون اصل 90، می‌تواند امروز به جای بررسی معضل تعداد سفرهای رییس فدراسیون فوتبال به خارج از کشور، به فکر جابه جایی‌های مالی ملموسی باشد که در باشگاه‌های دولتی به چشم می‌خورد و دلالانی که با داوران ارتباطی نزدیک برقرار می‌کنند و همین طور نقش وزارت ورزش در وارد کردن مردانی از جنس وزارت صنایع و معادن در بدنه فدراسیون فوتبال با تحمیل به علی کفاشیان؛ مردانی مانند «مهدی تاج» یا «علی محمود اسلامیان».
از بخش پاسخگویی دیدن کنید
در این بخش ایران وایر می‌توانید با مسوولان تماس بگیرید و کارزار خود را برای مشکلات مختلف راه‌اندازی کنید
ثبت نظر