بحران موشکی روسیه یا چگونه چوب را از دست برادر بزرگتر در بیاوریم؟

فرض کنید که بر اثر مساله ای ناموسی در خیابان با عده ای گلاویز شده اید و به شدت در حال زد و خورد هستید...در همین حین برادر بزرگترتان که وقتی پای مسائل ناموسی در میان باشد خون جلوی چشمش را میگیرد در حالی که دسته بیلی را دور سر می چرخاند، نعره کشان از راه میرسد و به سمت کسانی که با شما درگیر شده اند حمله ور میشود...علی القاعده باید موازنه قوا به سود شما تغییر کند ولی در عمل خان داداش چنان تحت تاثیر خشم و هیجان قرار گرفته است که کنترل چندانی بر ضرباتی که با چوب میزند ندارد و شما هم این وسط بی نصیب نمی مانید.  در نهایت کار به جایی میرسد که بیخیال ناموس شده و به این نتیجه می رسید که اگر چوب را از دست خان داداش به هر شکل ممکن نگیرید یک جای سالم برایتان باقی نمی ماند.

حالا حکایت روسیه است که نعره کشان با موشکهای کروز خود از راه رسیده و 26 موشک  کروز از دریای خزر به سمت مواضع داعش در سوریه شلیک کرده است که چهار فروند از این موشکها بر اثر نقص فنی و اختلال در جهت یابی در ایران فرود آمده است....پس از این واقعه کارشناسان نظامی و امنیتی در ایران به صورت اضطراری  تشکیل جلسه داده و راهکارهای خروج روسیه از این جنگ و یا لااقل رفع خطر حملات موشکی  را بررسی کردند. در این جلسه پس از ساعتها بحثهای کارشناسی در نهایت پیشنهادهای زیر برای خارج کردن چوب از دست برادر بزرگتر مطرح گردید:

راهکار پیشنهادی اول:  سامانه پرتاب موشکهای دوربرد با سلام و صلوات به داخل خاک ایران منتقل شده و درست در لب مرزهای غربی ایران مستقر گردد.  با این روش موشکهای شلیک شده بلافاصله پس از پرتاب شر خود را کم کرده و از خاک ایران خارج میشوند و اگر نقص سیستم جهت یابی شان به گونه ای نباشد که دور بزنند و وارد خاک ایران شوند، دیگر احتمال هدف قرار گرفته شدن میهن عزیزمان با این موشکها نزدیک به صفر خواهد بود.  

راهکار پیشنهادی دوم: از آنجا که به گفته کارشناسان نظامی، روسیه میتواند با هزینه ی بسیار کمتر و با حملات هوایی عادی نیز اهداف مورد نظر خود را در سوریه منهدم نماید و حمله به اهدافی در سوریه با موشکهای کروز و از فاصله 1500 کیلومتری صرفا نوعی قدرتنمایی و مانور نمایشی ست، به هر طریق ممکن این اطمینان به مقامات روسی و شخص ولادیمیر پوتین داده شود که هیچکس در ایران و جهان در قدرت برتر نظامی و توانائیهای موشکهای دوربرد این کشور شکی ندارد. این اطمینان بخشی میتواند در قالب اجرای دکلمه، سرود، ساخت فیلم تبلیغاتی و یا در قالب انتشار نامه ی سرگشاده و جمع آوری امضاء  صورت پذیرد.

راهکار پیشنهادی سوم: تا اطلاع ثانوی استانهای غربی کشور تخلیه و مردم ساکن در این استانها به استانهای شرقی منتقل و در انجا تا پایان انجام عملیات موشکی روسیه اسکان موقت داده شوند...بدیهی ست که در صورت عدم همکاری ساکنین مناطق غربی خونشان پای خودشان خواهد بود.

راهکار پیشنهادی چهارم: با دولت روسیه توافق شود که به جای ارسال موشکهای خود از مسیر ترانزیت آستارا، تکاب، سنندج؛ از مسیر ترانزیت ترکیه برای عبور موشکهای کروز خود استفاده نماید. بدیهی ست که به خاطر کرد نشین بودن مناطق شرقی ترکیه دولت رجب طیب اردوغان نیز از این تصمیم استقبال کرده و با این تغییر مسیر، روسیه علاوه بر حمله به مواضع مخالفین دولت بشار اسد در سوریه میتواند در صورت سقوط موشکهایش در میانه ی راه، ضرب شستی نیز به کردهای ناراضی ساکن در استانهای شرقی ترکیه  نشان دهد که قطعا از سوی دولت مرکزی ترکیه مزید امتنان خواهد بود.

گفتنی ست تصمیم نهایی در مورد راهکار انتخابی برای حل بحران موشکی پیش آمده پس از تصمیم مقام معظم رهبری اعلام خواهد شد.